Wist je dit? Op de zeebodems van het Kanaal en de Noordzee leven meer dan 10 soorten roggen. Momenteel gelden op Europees niveau visserijverordeningen die geen rekening houden met de verschillen tussen de soorten!
Europees project
SUMARiS
Een duurzaam beheer van het roggenbestand in het Kanaal en de Noordzee.
Het project
Doordat de regelgeving dezelfde is voor soorten die op een heel verschillende manier worden geëxploiteerd en waarvan de bestanden sterk variëren, is deze niet aangepast aan de werkelijke situatie van elk soortbestand.
Momenteel zijn er nog niet voldoende wetenschappelijke gegevens om beheermaatregelen per soort vast te stellen. De vissers, die zich bewust zijn van deze belemmeringen, willen echter zowel de verordeningen als hun technieken verbeteren om overbevissing te voorkomen en het uitzetten van de meest kwetsbare roggensoorten te vergemakkelijken.
Maar hoe kunnen ze dit bereiken? Om deze vraag te beantwoorden zijn vissers uit het Kanaal en de Noordzee begonnen met een samenwerkingsproject. Het idee daarachter is om alle betrokken spelers op Europese schaal te mobiliseren. Een echte primeur!
Het is de bedoeling om oplossingen voor te stellen voor een duurzaam, grensoverschrijdend beheer van de roggenbestanden in het Kanaal en de Noordzee.
De discussies tussen vissers en wetenschappers over een betere regelgeving hebben tot twee concrete voorstellen geleid:
- Een nieuwe, aan elke soort aangepaste minimummaat voor de aanvoer overwegen.
- De methode voor de toewijzing van quota wijzigen om een duurzaam evenwicht te vinden tussen economische belangen en de instandhouding van de mariene hulpbron.
De rol van Nausicaá
In het kader van het SUMARiS-project heeft Nausicaá al zijn expertise ingezet over de ontwikkeling van roggen en de verschillende soorten.
De afdeling Aquaristiek bestudeerde de belangrijkste levensfasen van deze soorten: voortplanting, vruchtbaarheid en ontwikkelingsstadia van de eieren, om zo mee te helpen aan het verbeteren van de biologische kennis over de roggen en een duurzamer beheer van de mariene hulpbronnen in het Kanaal en de Noordzee.
Op verschillende niveaus werd een beroep gedaan op de expertise van Nausicaá:
- Voor het project werd de afdeling Aquaristiek van Nausicaá ingeschakeld om onderzoek te doen naar het gedrag van de roggen en hoe ze overleven nadat ze zijn gevangen.
- De expertise van Nausicaá werd in de praktijk gebracht om materiaal op te stellen dat moet helpen om de soorten roggen die aan onze kusten voorkomen te identificeren. Het publiek kreeg ook een identificatiegids en een educatief spel aangeboden.
- Nausicaá heeft ook wetenschappers en vissers samengebracht rond dit onderwerp.
Dankzij deze waarnemingen en in coördinatie met de verschillende wetenschappelijke partners werden technische voorstellen ingediend voor eventuele wijzigingen in de Europese regelgeving.
Het SUMARiS-project werd gefinancierd uit het programma INTERREG 2 Zeeën 2014-2020, dat mee wordt gefinancierd door het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling in het kader van subsidiecontract nr. 2S03-024.
Natuurbeschermers, visserijonderzoekers en vissers delen hun expertise over het belang van roggen en het noodzakelijke evenwicht dat we moeten vinden tussen het behoud en de exploitatie van deze mariene hulpbron.
Meer weten
de rol van de roggensoorten beter begrijpen
Om de verschillende roggensoorten in het Kanaal en de Noordzee duurzaam te kunnen beheren, is de eerste stap simpelweg om ze beter te leren kennen. In de afgelopen drie jaar zijn talrijke studies uitgevoerd om onze kennis van de biologie en de soortbestanden te verbeteren. De partners onderzochten onderwerpen zoals de bestandsstatus, levenscyclus, geografische verspreiding, overlevingspercentages na de vangst, enz.
Door middel van talrijke communicatiemiddelen hebben de projectpartners het bewustzijn vergroot en zowel professionals als het grote publiek bijgeschoold in de identificatie van deze soorten. Dit is een grote stap voorwaarts om in de toekomst over kwalitatieve gegevens te beschikken!
En jij, kun jij ze herkennen?
Identificatiegids voor roggen
De eerste stap naar duurzaam beheer van elke soort rog in het Kanaal en de Noordzee is meer over hen te weten komen.
Cocotte en papier
Stel jezelf alle vragen die je nodig hebt om de verschillende soorten roggen te herkennen:
dan heb je alle alle antwoorden!
Partners
Wat is het SUMARiS-project?
-
Wist je dit?
Er leven meer dan 10 soorten roggen in het Kanaal en de Noordzee.
Vandaag geldt op Europees niveau slechts één enkele TAC-limiet (de totale hoeveelheid die mag worden gevangen), zonder onderscheid in de soorten!
Welke gevolgen heeft dat?
Door soorten die op heel verschillende manieren worden geëxploiteerd, en waarvan de bestanden sterk variëren, op dezelfde manier te beheren, is de reglementering niet aangepast aan de bestandstatus van de verschillende soorten.
Het probleem? Er zijn nog onvoldoende wetenschappelijke gegevens om beheermaatregelen per soort te kunnen opstellen.
Nochtans willen de vissers de reglementering en hun vistechnieken verbeteren om overbevissing te voorkomen en om te bevorderen dat roggensoorten die als kwetsbaar worden beschouwd terug worden vrijgelaten op zee.
Dus hoe kunnen we daarvoor zorgen?
Om deze vraag te beantwoorden hebben de vissers van het Kanaal en de Noordzee een samenwerkingsproject opgezet. Het idee? Alle actoren op Europees niveau erbij betrekken. Een uniek initiatief!
Dit is het SUMARIS-project. Het doel? Oplossingen bieden voor een duurzaam en grensoverschrijdend beheer van de roggenbestanden in het Kanaal en de Noordzee.
Eerste stap: De verschillende soorten beter leren kennen. Daarvoor is een databank met gegevens over de roggen gecreëerd en aangevuld. Er werden talrijke gegevens verzameld, van voortplantingscyclus tot leeftijdsbepaling en geografische spreiding van de verschillende soorten. Dit is een belangrijke stap naar een duurzaam beheer.
Stap 2: Deze informatie verspreiden. Dankzij de creatie van veel instrumenten voor bewustmaking en opleiding, zijn steeds meer mensen in staat om de verschillende roggen van het Kanaal en de Noordzee te identificeren. De sleutel tot toekomstige gegevens van hoge kwaliteit!
Stap 3: De overlevingspercentages inschatten van de roggen die terug vrijgelaten worden op zee. Eerst op de boten, met een klassering, monsterneming en inschatting van hun vitaliteit op basis van de RAMP-methode. Daarna worden sommige dieren in aquaria aan land gebracht om daar gedurende 3 weken nauwlettend te worden geobserveerd.
Laatste stap: De visserijsector in contact brengen met wetenschappers om mogelijkheden tot verbetering van de regelgeving te bespreken. Het resultaat? Twee concrete voorstellen.
Voorstel 1: Een nieuwe minimummaat uitwerken voor elke soort.
Voorstel 2: De verdeelmethode van de quota veranderen om een evenwicht te vinden tussen economische belangen en de instandhouding van maritieme hulpbronnen.
En het vervolg? De Europese actoren van het SUMARIS-project zetten hun avontuur voort. Met één doel voor ogen: meer kennis blijven verwerven over de soorten om het beheer ervan op Europees niveau te kunnen verbeteren.