Biomimetica: de haai is een bron van inspiratie voor het bedenken van technologische innovaties. Zijn huid heeft model gestaan voor het vervaardigen van antibacteriële, hydro/aërodynamische en antifoulingbekledingen; zijn vleugels of vinnen hebben bijgedragen tot het verbeteren van de stabiliteit van vliegtuigen dankzij ‘sharklets’ en de vorm van zijn staart heeft de bouw van hydraulische turbines geïnspireerd.
Steekkaart
De grijze haai
- Wetenschappelijke naam:
- Carcharhinus plumbeus
- Familie:
- Carcharhinidae
- Klasse:
- Chondrichthyes
- Phylum:
- Chordata
- Registratiejaar:
- Nardo, 1827
- IUCN-status:
- Bedreigd
- CITES-status:
Niet geëvalueerd
- Verspreiding:
-
Oostelijke en westelijke deel van de Atlantische Oceaan, en de Indo-Pacifische zone, in de Rode Zee en de Middellandse.
- Habitat:
-
Een zowel kust- als bentho-pelagische soort.
- Grootte:
Het mannetje kan gemiddeld 2 meter lang worden, bij een recordgewicht van 118 kg.
- Voeding:
-
Deze haai jaagt ‘s nachts en voedt zich met vissen die leven op de zeebodem, met roggen, schaaldieren en koppotigen.
- Levensverwachting:
34 jaar
- Instandhoudingsprogramma:
Nausicaá neemt deel aan programma's over de grijze haai, van een minder betrokken niveau genaamd ESB-European StudBook.
