De roze eetbare zeekomkommer

Stekelhuidigen

Parcours précédent parcours suivant

Steekkaart

De roze eetbare zeekomkommer

Wetenschappelijke naam:: Holothuria edulis

Familie:: Holothuridae

Klasse:: Holothuroidea

Phylum:: Echinodermata

Registratiejaar:: Lesson, 1830

IUCN-status:: Niet bedreigd

CITES-status:: Niet geëvalueerd

Verspreiding:: In de tropische wateren van de Indische en Stille Oceaan.

Habitat:: Op het zand, op rotsen en in koraalriffen.

Grootte:: De roze zeekomkommer meet 20 tot 30 cm, met een maximale lengte van 35 cm.

Voeding:: Detritivoor

Als de zeekomkommers zich bedreigd voelen, stoten ze beschermingsorganen uit - de buizen van Cuvier.

De buizen van Cuvierzich opblazen als ze in contact komen met het water en hierbij een beschermend slijm produceren om zo de vijand in de val lokken.

wist je dat?

Biomimetica: het vermogen van de huid van de zeekomkommer om te verslappen of stijver te worden afhankelijk van de omgeving diende als inspiratie voor het ontwerpen van soepele micro-elektroden die in de hersenen worden ingeplant om ze beter te doen werken.

Waar vind je dit dier?

Deze zeekomkommer leeft op het zand, op rotsen en in koraalriffen

Hoe herken je dit dier?

De roze zeekomkommer is 20 tot 30 cm lang, met een maximale lengte van 35 cm.

Wat maakt dit dier bijzonder?

De zeekomkommers bieden soms onderdak aan minuscule schaaldiertjes die zich vasthechten op hun oppervlak of aan kleine vissen in hun lichaamsholte. Deze kleine dieren gebruiken de zeekomkommer als schuilplaats: het gaat hier zuiver om een ruimtelijke vereiste. We noemen dit fenomeen 'inquilinisme'.

De zeekomkommers kunnen hun uitzicht wijzigen door middel van mimicry (nabootsingstechnieken).

Bedreiging en beschermingsmaatregel

De roze zeekomkommer behoort tot de eetbare soorten die erg in trek zijn in Azië. Het is een voedingsmiddel dat rijk is aan proteïnen. Om overexploitatie te voorkomen werd er gezorgd voor zeekomkommerkwekerijen.