De eenhoornvis

Hij behoort tot de familie van de doktersvissen, de Acanthuridae zoals de Picasso doktersvis (Dory van Nemo) of de gele doktersvis.



De hoorn die deze vis onderscheidt van de andere doktersvissen ontwikkelt zich eerst als een buil op het voorhoofd van de jonge vissen wanneer deze 10 cm lang zijn.



Gelukkig voor hen! De jonge vissen 'grazen' algen die op de zeebodem groeien en zouden gehinderd worden door dit uitsteeksel. Op volwassen leeftijd, d.w.z. bij een lengte van 20 cm, voedt de eenhoornvis zich met zoöplankton in open water. Bij een lengte van 25 cm zijn deze vissen geslachtsrijp.

Waar vind je dit dier?

Als rifvis leeft hij doorgaans in het externe deel van lagunes, op de externe rifhellingen. Hij is de meest representatieve eenhoornvis van het Groot Barrièrerif en het centrale deel van de Indische Oceaan.

Je treft hem aan in de Indo-Pacifische zone, van de Rode Zee en Oost-Afrika tot de Hawaïaanse eilanden, de Markiezenarchipel en Ducie; van het noorden tot het zuiden van Japan, van het zuiden tot aan het Lord Howe-eiland en van het centrum tot de Galapagoseilanden.

Hoe herken je dit dier?

Met zijn uitsteeksel op zijn kop, waaraan hij de naam eenhoornvis te danken heeft, is deze tropische vis met de Latijnse naam Naso annulatus gemakkelijk te herkennen. Typisch zijn de scherpe stekels aan de basis van zijn staartvin: het lijken wel scalpels. Deze stekels zijn bedekt met een giftige slijmlaag en doen dienst als afweermechanisme bij een aanval. De eenhoornvis is evenwel niet gevaarlijk voor de mens.

Zijn slanke, ovale lichaam is gehuld in een grijsbruin tot grijs velletje met verticale lijnen die kunnen overgaan in vlekken op de rug en de buik. Weinig verschillen tussen mannetjes en vrouwtjes; het mannetje is gewoon iets dikker en zijn staartstekels zijn iets groter.

Wat maakt dit dier bijzonder? 

Door zijn eetpatroon kan hij aanleiding geven tot ciguatera en een vergiftiging veroorzaken die dodelijk is voor de mens die hem opeet.

Bedreiging en beschermingsmaatregel

De eenhoorn wordt door de IUCN beschouwd als 'niet bedreigd'. De achteruitgang van de koraalriffen waarin hij zich voornamelijk ophoudt, kan evenwel gevolgen hebben voor zijn populatie.