Koper, kobalt en zwarte zuurstof, de superkrachten van polymetaalknollen

De verkenning van de diepte blijft verbazen en nieuwe ontdekkingen brengen! De meest recente is de ontdekking van een 'zwarte zuurstof' die wordt geproduceerd door polymetaalknollen in de abyssale vlakten van de Stille Oceaan.

Wetenschappers hebben ontdekt dat polymetaalknollen, minerale concreties die zeldzame metalen bevatten zoals nikkel en kobalt, kunnen werken als elektrische batterijen en, door elektrolyse van water, moleculen kunnen scheiden in waterstof en zuurstof.

Deze chemische reactie wordt in gang gezet door de groepering van knolletjes, waardoor een elektrische spanning wordt opgewekt die elektrolyse mogelijk maakt.

Deze ontdekking is het resultaat van een onderzoek dat werd uitgevoerd door onderzoekers van de Scottish Association for Marine Science (SAMS), die monsters namen van sedimenten en knollen uit de abyssale vlakte van de Clarion-Clipperton geologische breukzone, op een diepte van meer dan 4.000 m.

Het werk werd gefinancierd door The Metals Company en UK Seabed Resources. Deze bedrijven willen de diepe zeebodem exploiteren en deze knollen winnen, waarvan de metaalsamenstelling (mangaan, nikkel, kobalt) zou worden gebruikt voor de productie van batterijen voor elektrische voertuigen, fotovoltaïsche panelen en mobiele telefoons.

Het doel van deze campagne was om de impact van mijnbouwprospectie op dit specifieke ecosysteem te beoordelen, waar exploratie regelmatig nieuwe en unieke soorten oplevert.

Professor Andrew Sweetman, die het onderzoek leidde, zegt nu dat er meer onderzoek nodig is naar de productie van 'zwarte zuurstof' tijdens studies naar de winning van diepzeemineralen.

De ontdekking van zuurstofproductie in een omgeving zonder licht, en dus zonder fotosynthese, roept vragen op over "hoe het leven op aarde is ontstaan", meldt Nicholas Owens, directeur van SAMS.

"De conventionele opvatting is dat zuurstof ongeveer drie miljard jaar geleden voor het eerst werd geproduceerd door oude microben, cyanobacteriën genaamd, en dat zich daarna geleidelijk complex leven ontwikkelde, "zegt Nicholas Owens, "De mogelijkheid dat er een andere bron van zuurstof was, dwingt ons om de situatie radicaal te herzien.

Deze ontdekking vindt plaats tegen de achtergrond van discussies en onderhandelingen binnen de IAMF over de toekomst van de diepe zeebodem en de mogelijke exploitatie van de bodemschatten , waarbij voorstanders van een moratorium of zelfs een verbod op exploitatie tegenover voorstanders van exploitatie van de afgrond staan.

Bronnen: Le Monde, SAMS