Japanse reuzenspinkrab

Le crabe-araignée géant ou araignée géante est mentionné par Jules Verne dans 20 000 lieues sous les mers. (Chapitre 17 : Une forêt sous-marine). « À quelques pas, une monstrueuse araignée de mer, haute d’un mètre, me regardait de ses yeux louches, prête à s’élancer sur moi. » 

De spinkrab of reuzenspin wordt door Jules Verne vermeld in zijn boek ‘20.000 mijlen onder zee’. (Hoofdstuk 17: Een onderzees bos). “Op een steenworp afstand keek een monstrueuze zeespin van een meter hoog me aan met haar ongure ogen, klaar om zich op mij te werpen. “ 

Waar vind je dit dier?

De Japanse reuzenspinkrab leeft in de Stille Oceaan, in de wateren van Japan, op een diepte tot 600 meter. Tijdens de voortplantingsperiode, van januari tot april, begeven de krabben zich naar minder diepe zones, op ongeveer 50 meter. De jonge krabben blijven in die wateren en begeven zich pas op volwassen leeftijd naar grotere dieptes.

Hoe herken je dit dier?

• Deze krap heeft een driehoekig rugschild.
• Haar lichaam en poten zijn rood-oranje van kleur, met witte stippen.
• De poten kunnen tot 1,50 meter lang worden.
• Ze heeft 10 poten waarvan 2 eindigen in scharen, de chelipedes. Deze schaarpoten zijn langer bij het mannetje dan bij het vrouwtje.
• De Japanse reuzenspinkrab kan 100 jaar worden.
• De buik van het vrouwtje is groter om de eieren erin te kunnen bewaren.
• Na de paring kan de vrouwtjeskrab tot 1 miljoen eieren produceren, maar slechts weinige overleven.

Wat maakt dit dier bijzonder?

Deze aaseter van de diepzee doet zich gezwind te goed aan voedselresten of dode dieren die naar beneden vallen. Ze staan erom bekend dat ze soms weekdieren openbreken, levende algen verscheuren en opeten en kleine ongewervelden zeedieren vangen.

Om in de omgeving op te gaan en zo te ontsnappen aan haar vijanden kan de spinkrab zich tooien met anemonen, algen of sponzen. Het zijn meestal de jeugdige exemplaren die van deze praktijk gebruikmaken; de omvang van de volwassen krabben is voldoende afschrikwekkend om roofdieren te intimideren.

Als de spinkrab een poot verliest, kan deze - zoals bij alle schaaldieren - opnieuw aangroeien tijdens het vervellen. Deze krabben zijn het meest kwetsbaar voor roofdieren vlak na de vervelling, dit wil zeggen nadat ze hun exoskelet hebben afgegooid en voordat het nieuwe pantser verhard is.

Bedreigingen en beschermingsmaatregelen

De spinkrab wordt in Japan gegeten als delicatesse. Deze krabben mogen niet worden gevangen tijdens de voortplantingsperiode, zodat ze de kans krijgen om hun aantallen te vermeerderen.

De stijging van de temperatuur van de oceanen als gevolg van de klimaatverandering kan een negatieve impact hebben op het aantal larven dat overleeft en uitgroeit tot volwassen krabben; door deze temperatuurstijging worden de algenbedden beschadigd, wat zou kunnen leiden tot een vermindering van de hoeveelheid voedsel dat op de zeebodem valt, de plaats waar deze krabben leven.