Benthische vis, d.w.z. een vis die op de zeebodem leeft. De gewone zeeduivel is een echte opportunist die camouflagetechnieken gebruikt om zich te verbergen voor zijn prooien en deze aantrekt met een lokmiddel.
We tellen in totaal 7 soorten in Frankrijk, maar de twee variëteiten die je het vaakst aantreft in de viswinkel zijn de gewone zeeduivel (Lophius piscatorius) en de zwartbuikzeeduivel (Lophius budegassa).
Waar vind je dit dier?
De gewone zeeduivel komt voor van het noorden van Noorwegen tot aan de kusten van West-Afrika, maar ook in de Middellandse Zee en de Zwarte Zee. Hij leeft op een diepte van 20 tot 1000 meter.
Je treft hem aan op zachte bodems maar ook op een rotsachtige ondergrond, zeer dicht bij de rand. Hij werd zelfs als gevangen op een diepte van 1800 meter.
Hoe herken je dit dier?
- De zeeduivel heeft een heel specifieke vorm: zijn kop is afgeplat en veel groter dan de rest van zijn afgeronde lichaam.
- Hij is goed in camouflage; doorgaans heeft hij een lichtbruine kleur met hier en daar een donkerder vlek, maar dit kan variëren afhankelijk van zijn omgeving.
- Hij heeft grote borstvinnen.
- De eerste vinstraal van zijn rugvin die zich vlak bij zijn ogen bevindt, bevat een stukje gespleten huid dat dienst doet als een soort aas voor zijn prooien. Daarom wordt hij ook wel ‘hengelaarvis’ genoemd.
- Zijn gladde huid zonder schubben is evenwel voorzien van aanhangsels die het camouflagepotentieel van deze vis benadrukken.
- De zeeduivel kan zijn bek uitrekken om zijn prooien beter te vangen en dat maakt van hem een geducht jager die gewoon ligt te wachten totdat zijn maaltijd voorbijkomt. Hij heeft puntige tanden die naar achteren gericht zijn: ideaal om zijn opgezogen prooi tegen te houden.
- De volwassen zeeduivel is 70 tot 200 cm lang en weegt ongeveer 40 kg. De vrouwtjes zijn groter dan de mannetjes.
Wat maakt dit dier bijzonder?
Zeeduivels hebben de bijzondere eigenschap dat ze eieren produceren die samenklonteren in de vorm van een gelatineachtige band. Die band kan meer dan 10 meter lang zijn en miljoenen eieren groeperen. Deze sluier drijft rond totdat de eieren uitkomen. De larven leiden een pelagisch leven gedurende een aantal jaren voordat ze zich naar de zeebodem begeven; ze zijn dan 5 tot 6 cm groot.
De levensduur van de zeeduivel bedraagt ongeveer 25 jaar (21 jaar voor de mannetjes). De trage groei gaat samen met een late geslachtsrijpheid, namelijk wanneer de vis 70 cm lang is. Door deze kenmerken is de zeeduivel kwetsbaar voor overbevissing, te meer daar de jonge exemplaren soms al worden gevangen voordat ze zich hebben kunnen voortplanten.
Zijn ademhalingsritme is zeer traag (1 tot 2 minuten tussen elke inademing), waardoor hij vrij lang buiten het water kan overleven.
De commerciële naam van de zeeduivel is ‘lotte’. Er is een enorme vraag naar deze vis die een grote commerciële waarde heeft en waarvan we de staart en de wangen opeten. Bij de exemplaren in de toog van de vishandelaar is de kop afgehakt. Er wordt met sleepnetten gevist op de zeeduivel.
